ismail Says:
January 6th, 2006 at 11:27 am
ciao:) ben mersin universitesi turizm bolumu 2. sınıf ogrencisiyim ve okul bitirince italyada calısmak ve hayatımı orda devam etmek istiyorum. ordaki turk kardeslerimizin bize iş imkanı saglayıp saglayamadıkları hakkında bilgi vrmebizi rica ediyorum. simdilik tesekkurler tekrar gorusmek uzere:) deep_mind83@yahoo.com
serpil Says:
March 6th, 2006 at 5:14 pm
Merhaba yaklasik 2 yildir Italyanin Bergamo sehrindeyim. BURDA COK SIKILIYORUM. Kendime arkadas ortami kurabilmek icin bir cok girisimde bulunmama ragmen bir turlu basaramadim. Bence Insanlar biraz soguklar. Oyle saniyorum cunku Turkiyede 100 askin kisi taniyorum ve gorusuyorum.Turkiyede Sempatik olan ben burda antipatik oldum ciktim arkadaslar. Offffff SIKILDIM artik yav. Ne olcek bole. bana bir iki ip ucu falan verin, Ne yapmak lazim insanlarla sicak arkadasliklar kurabilmek icin. meyday meyday yardim. serpilangel@hotmail.com
jale Says:
July 20th, 2006 at 4:35 pm
2002 yılından bu yana ıtalyanın parma sehrınde yasıyorum.ıtlyan asıllı esımle turkıyede tanıstım.bızımkı gercek bır ask evlılıgı oldu turkıyede dugun yaptım.ama esımın ıs kontratı bıtınce ulkesındekı ısıne gerı donmek zorunda kaldı dolayısıyla bende onun pesınden.aılemı yıllardır emek verdıgım meslegımı karıyerımı fırlatıp attım.en dramatık yanı ıse ıtalyada dort yıldır ıs bulamadım.bu kulture burada yasayan ınsanlara adapte olamadım.ne olur bana yazın. Jale - temmuzjale@hotmail.it
Sevgili arkadaslar; Yaklasik bir senedir grup icindeki yazismalari takip ediyorum. Bircok defalar ben de yazismalara katilip degisik konularda fikrimi belirtmek arzusu icinde oldum. Fakat konular zaten yeteri kadar tartisildigi icin dogrusu mail kutunuzu bir de ben fazladan isgal etmek istemedim. Ben 52 yasinda, yillar once (1971 yilinda) bir italyanla evlenerek Italya’ya gitmis ve bu ulkede 6 yil (1971-1977 arasi) yasamis ve bu evlilikten bugun 32 yasinda olan bir evlat sahibi olan bir kisi olarak genc arkadaslarima bir-iki konuda bir seyler soylemek ve hatta affiniza siginarak ve bir buyugunuz olarak bazi konularda birazcik da tenkid etmek istiyorum.
1) Oncelikle Sayin SUHA B.’ in yazdigi acik mektuba verilen cevaplara deginmek istiyorum. Sayin B., onca mesguliyetinin arasinda iyi niyetli bir girisimde bulunarak bir olcude herkesi yapabildigi olcude, yurtdisinda yasayan birer turk vatandasi olarak karinca kararinca girisimde bulunmaya cagirmis. Katilirsiniz veya katilmazsiniz, yazdiklarinizda hakli olabilirsiniz. Hatta, biz zaten elimizden geleni yapiyoruz da diyebilirsiniz. Fakat verilen bazi cevaplardaki uslubu yadirgadigimi söylemek istiyorum. Ben sahsen Suha bey’e buradan hassasiyeti icin tesekkur ediyorum ve sonbaharda Italya’ya geldigimiz zaman kendisini ziyaret etmek istedigimizi, konuya iliskin ne gibi katkimiz olabilecegi konusunda beni ve kizimi bilgilendirmesini rica edecegimizi buradan kendisine iletmek istiyorum.
2) Dikkatimi ceken bir diger konu da su oldu: Turkiye’de yasayan bazi genclerimizden gelen “Italya aski”, “Italya sevgisi” cok yogun bir takim mesajlar var. Onlari anliyorum, cunku - ne yazik ki - bundan 30 sene once ben de ayni duygulari yasadim. O yasin heyecanlari ile Turkiye’nin disindaki dunyayi merak ediyordum. Izledigim filmler, okudugum kitaplar, dinledigim muzikler beni tam bir ‘Italya asigi” yapmisti. Turkiye’nin disindaki dunyanin cok daha guzel, olaganustu ve renkli oldugunu ve Italya’da yasarsam cok mutlu olacagimi zannediyordum. Ne yazik ki yanildigimi cok cabuk anladim. Vatan hasretinin ne demek oldugunu cok kisa surede ogrendim. Turkiye’den uzak yasadigim 6 yil boyunca bu duygu pekisti. Ulkemin her seyini ozledim. Bulundugum sehirde bir turke rastlamak, turkce konusabilmek umudu ile cirpindim. Fakat o yillarda yurdisina cikan, hele Italya’ya gelen turk cok azdi. Gelen bir gezici sirkte turklerin oldugunu duyup kosa kosa oraya gidip, sirkte calisan turk iscilerini bulup onlarla saatlerce, yorulmadan turkce konustugumu hatirliyorum. Maalesef o yillardaki sartlar farkli idi, teknoloji bu kadar gelismemisti, Turkiye ile telefon baglantisi kurmak icin bile saatlerce beklememiz gerekiyordu. Turkiye ile ilgili hicbir sey bulmak veya izlemek mumkun degildi.Turkiye’de iken, sadece yabanci muzik dinlemekten hoslanan ben Italya’da radyo istasyonlarini saatlerce karistirarak bir “turku” bulup dinleyebilmek icin cirpinir olmustum !
Bu 6 sene bana cok seyi ogretti. Sonunda fikirlerim tamamen degismis olarak ulkeme dondum, bu kararimdan dolayi hic bir zaman pismanlik duymadim ve sonucta aliskanliklari, yasam sekli bana benzeyen, tarihi, dini, dili, zevkleri, bayragi benimle ortak olan kisilerin arasinda yasamanin ne derece mutluluk ve guven verici oldugunu yasayarak ogrenmis oldum. Ailevi nedenlerle, belirli zamanlarda hala Italya’ya seyahatlerim oluyor. Fakat inanirmisiniz, 1 haftayi zor geciriyorum, cok tatsiz geliyor. Hemen Istanbul’u o guzel, buyulu, kalabalik sehrimi ozluyorum. Havalanindan Istanbul’a gelip, aksam saatlerinde bogaz koprusunden gecerken her iki yakanin isiklarina, sehrin canliligina, renkliligine bakip, Allahim iyiki ben bu sehirde, bu ulkede yasiyorum diyorum. Ayni zamanda Italyan vatandasiyim. Dolayisi ile gidip orada yasayabilirim. Fakat ulkemde yasamak inanin ki herseye deger. Ulkemi COK seviyorum. >
2) Yurdisinda turklerin farkli tanindigi- hatta pek taninmadigi- konusuna gelince: Goruyorum ki, gecen 30 senede cok fazla sey degismemis. Ben de yillar once turk oldugumu soyledigim zaman : peki peceni niye takmiyorsun, niye boyle giyiniyorsun , bizi kandiriyorsun, sen herhalde sicilyalisin v.s gibi bir suru sacma sapan sorulara muhatap oluyordum. Dilim dondugunce bu tip durumlarda dogruyu anlatmak, ulkemi tanitmak icin cok mucadele verdim. Ama o zaman turkleri tanimamalari normaldi cunku Italya’da cok fazla turk yoktu. Fakat bu gun hala ayni sorulara muhatap oluyorsaniz, bu onlarin cehaletini degil, bu sekilde dusunmeyi tercih ettiklerini gosteriyor bence. Fakat sunu belirtmek istiyorum ki, yillar once Italya’da benim turk oldugumu ogrenince (fazla bizi tanimasalar da) bana sempati ve biraz da merak ile yaklasiyorlardi. Herhangi bir onyargilari yoktu. Fakat gecen seneki Italya seyahatimde sunu farkettim ki bu sempati kaybolmus. Bu belki de gunun degisen kosullarindan > olabilir.Insanlar daha uzak. Bana herkes daha asik suratli gibi geldi. Sizler gibi iyi ornekleri gordukce ve bu ornekler cogaldikca zaman icinde eminim ki bizimle ilgili onyargilari degisecektir.
3) Sevgili Didemnur’a da sunu soylemek istiyorum: Ben Italya’da giderken babamla bazi problemlerim olmustu. O benim bir yabanci ile evlenmemi ve Italya’da yasamami tasvip etmemisti. Italya’da yasarken bir telefon ile onun olum haberini aldim ve bir saat boyunca telefonda agladim.Zaten ondan sonra Turkiye’ye donmeye karar verdim. Olmeden once son defa onu goremedim. Hala icim aciyor ve vicdan azabi cekiyorum. Bunlari sana yazmak istemezdim fakat her ne olursa olsun lutfen aileni ihmal etme. Hayatta bir takim seyleri sonradan telafi etmek mumkun olmayabilir. Hicbir sekilde ailenden kopma. Sonra acisi bir omur boyu suruyor. > Çocugunla ilgili olarak: Benim kizim yari turk yari italyan. 5 yasina kadar Italya’da yasadi. Bu sure zarfinda ben onunla devamli turkce konustum, surekli Turkiye’den akrabalarindan bahsettim. fakat o hep bana italyanca cevap verdi. Nedenini sorunca bana : Ama anne butun arkadaslarim boyle konusuyor diyordu. Ben yine de onunla turkce konusmakta inat ettim. Herhalde bir sekilde beyninde yer etmis ki, Turkiye’ye donunce 2 ay icinde - inanilmaz bir sey- turkceyi konusmaya basladi. O derece ileri gitti ki; Istanbul’daki Italyan ilkokulunda gayet güzel turkce konusuyordu fakat bu defa italyanca problemi cektik ! > Lutfen onunla turkce konusmaktan vazgecme, ve lutfen ona Turkiye’yi de ogret ! O yari turk ve bunun bilincinde olarak yetismeli. Onlar ilerde Avrupada turk lobisini cok daha bilincli ve cok daha guclu olarak olusturabilirler. Unutmamalisin ki bir cocugun yetismesinde en onemli kisi annedir.
Sizin yasadiginiz seyleri cok onceden yasamis biri olarak bunlari soylemek istedim, bana kizmayacaginizi umidediyorum. > Guzel Istanbul’umdan hepinize sevgilerimi gonderiyorum. Umran B. - (Bu mesaj Italyadakiturkler grubumuzdan derlenmistir.)
çağla Says:
July 15th, 2007 at 4:34 pm
slm ben bu yılbaşını italyada geçirmek istiyorum. gelmem için herhangi bir problemim yok ama bir rehbere ihtiyacım var. bana oradaki şartlar konusuna yardım edebilecek kız veya erkek olması farketmez dürüst ve iyi niyetli olması yeter.zaten bir zarar geliceğini düşünmüyorum türk arkadaşlarıma sonuna kadar güveniyorum.bana yardımcı olacak mail lerinizi bekliorum.bana yardımcı olan kişi türkiyeye geldiğinde aynı misafirperverliği göreceğinden şüphe duymasın ugly81angel@hotmail.com
oya Says:
August 21st, 2007 at 3:56 pm
iyi günler, biz türkiyede yaşıyoruz,arkadaşımla italyada dil eğitimi almak ve sonrada çalışma izni almak istiyoruz. Bunu yapabilmemiz için ne yapmamız gerekiyor, bilgilendirirseniz sevinirim. oyagurol@gmail.com
hakan Says:
September 12th, 2012 at 9:41 am
italyanlar italya disinda kuzu , kendi ulkesinde ise aslan kesilirler , buda size dip not olsun , anlatildigi gibi sicak degiller , aksine cikarci,sinsi , ve bayagi bir irkcidirlar hakan75@yahoo.com
mesut Says:
February 18th, 2015 at 10:48 pm
merhaba öncelikle siteyi harika buldum . sorum şu arkadaşım erasmusla italyaya gidicek ve bende onun yanında gitmek istiyorum turist olarak onunla aynı evde kalma şansım var mı gidebilir miyim orda çalışma olanağım olur mu( garson vs. ) 2 aylık bi seyahat olucak bu süreçte pasaport vice vs gibi 2 ayda nekadar bi masraf olur tecrübelerinizi ve bilgilerinizi paylaşırsanız çok sevinirim şimdiden teşekkür ederim busrakilics@gmail.com
Gizem Says:
May 18th, 2016 at 9:11 am
Merhaba Ben Uluslararası ilişkiler mezunuyum ve yüksek lisansımı da bitirip bir üniversitede akademik uzman olarak çalışmaya başladım. Avrupa birliği projeleri yazıyorum ve kendimi geliştirmek dil öğrenmek istiyorum hatta mümkünse İtalya Roma’da kendime uygun bir iş bulup orada yaşamak istiyorum. Bu nedenle Türkiye’de İtalyanca kursuna da başladım. Nereden başlayacağımı bilmiyorum. İş bulmak için ne yapmam gerekiyor? Yardımcı olursanız çok memnun olurum. liveyourlifeita@gmail.com
January 3rd, 2006 at 6:43 pm Yorumlarinizi bu bolume yazabilirsiniz…
January 6th, 2006 at 11:27 am ciao:) ben mersin universitesi turizm bolumu 2. sınıf ogrencisiyim ve okul bitirince italyada calısmak ve hayatımı orda devam etmek istiyorum. ordaki turk kardeslerimizin bize iş imkanı saglayıp saglayamadıkları hakkında bilgi vrmebizi rica ediyorum. simdilik tesekkurler tekrar gorusmek uzere:) deep_mind83@yahoo.com
March 6th, 2006 at 5:14 pm Merhaba yaklasik 2 yildir Italyanin Bergamo sehrindeyim. BURDA COK SIKILIYORUM. Kendime arkadas ortami kurabilmek icin bir cok girisimde bulunmama ragmen bir turlu basaramadim. Bence Insanlar biraz soguklar. Oyle saniyorum cunku Turkiyede 100 askin kisi taniyorum ve gorusuyorum.Turkiyede Sempatik olan ben burda antipatik oldum ciktim arkadaslar. Offffff SIKILDIM artik yav. Ne olcek bole. bana bir iki ip ucu falan verin, Ne yapmak lazim insanlarla sicak arkadasliklar kurabilmek icin. meyday meyday yardim. serpilangel@hotmail.com
July 20th, 2006 at 4:35 pm 2002 yılından bu yana ıtalyanın parma sehrınde yasıyorum.ıtlyan asıllı esımle turkıyede tanıstım.bızımkı gercek bır ask evlılıgı oldu turkıyede dugun yaptım.ama esımın ıs kontratı bıtınce ulkesındekı ısıne gerı donmek zorunda kaldı dolayısıyla bende onun pesınden.aılemı yıllardır emek verdıgım meslegımı karıyerımı fırlatıp attım.en dramatık yanı ıse ıtalyada dort yıldır ıs bulamadım.bu kulture burada yasayan ınsanlara adapte olamadım.ne olur bana yazın. Jale - temmuzjale@hotmail.it
February 18th, 2007 at 12:42 am
Sevgili arkadaslar; Yaklasik bir senedir grup icindeki yazismalari takip ediyorum. Bircok defalar ben de yazismalara katilip degisik konularda fikrimi belirtmek arzusu icinde oldum. Fakat konular zaten yeteri kadar tartisildigi icin dogrusu mail kutunuzu bir de ben fazladan isgal etmek istemedim. Ben 52 yasinda, yillar once (1971 yilinda) bir italyanla evlenerek Italya’ya gitmis ve bu ulkede 6 yil (1971-1977 arasi) yasamis ve bu evlilikten bugun 32 yasinda olan bir evlat sahibi olan bir kisi olarak genc arkadaslarima bir-iki konuda bir seyler soylemek ve hatta affiniza siginarak ve bir buyugunuz olarak bazi konularda birazcik da tenkid etmek istiyorum.
1) Oncelikle Sayin SUHA B.’ in yazdigi acik mektuba verilen cevaplara deginmek istiyorum. Sayin B., onca mesguliyetinin arasinda iyi niyetli bir girisimde bulunarak bir olcude herkesi yapabildigi olcude, yurtdisinda yasayan birer turk vatandasi olarak karinca kararinca girisimde bulunmaya cagirmis. Katilirsiniz veya katilmazsiniz, yazdiklarinizda hakli olabilirsiniz. Hatta, biz zaten elimizden geleni yapiyoruz da diyebilirsiniz. Fakat verilen bazi cevaplardaki uslubu yadirgadigimi söylemek istiyorum. Ben sahsen Suha bey’e buradan hassasiyeti icin tesekkur ediyorum ve sonbaharda Italya’ya geldigimiz zaman kendisini ziyaret etmek istedigimizi, konuya iliskin ne gibi katkimiz olabilecegi konusunda beni ve kizimi bilgilendirmesini rica edecegimizi buradan kendisine iletmek istiyorum.
2) Dikkatimi ceken bir diger konu da su oldu: Turkiye’de yasayan bazi genclerimizden gelen “Italya aski”, “Italya sevgisi” cok yogun bir takim mesajlar var. Onlari anliyorum, cunku - ne yazik ki - bundan 30 sene once ben de ayni duygulari yasadim. O yasin heyecanlari ile Turkiye’nin disindaki dunyayi merak ediyordum. Izledigim filmler, okudugum kitaplar, dinledigim muzikler beni tam bir ‘Italya asigi” yapmisti. Turkiye’nin disindaki dunyanin cok daha guzel, olaganustu ve renkli oldugunu ve Italya’da yasarsam cok mutlu olacagimi zannediyordum. Ne yazik ki yanildigimi cok cabuk anladim. Vatan hasretinin ne demek oldugunu cok kisa surede ogrendim. Turkiye’den uzak yasadigim 6 yil boyunca bu duygu pekisti. Ulkemin her seyini ozledim. Bulundugum sehirde bir turke rastlamak, turkce konusabilmek umudu ile cirpindim. Fakat o yillarda yurdisina cikan, hele Italya’ya gelen turk cok azdi. Gelen bir gezici sirkte turklerin oldugunu duyup kosa kosa oraya gidip, sirkte calisan turk iscilerini bulup onlarla saatlerce, yorulmadan turkce konustugumu hatirliyorum. Maalesef o yillardaki sartlar farkli idi, teknoloji bu kadar gelismemisti, Turkiye ile telefon baglantisi kurmak icin bile saatlerce beklememiz gerekiyordu. Turkiye ile ilgili hicbir sey bulmak veya izlemek mumkun degildi.Turkiye’de iken, sadece yabanci muzik dinlemekten hoslanan ben Italya’da radyo istasyonlarini saatlerce karistirarak bir “turku” bulup dinleyebilmek icin cirpinir olmustum !
Bu 6 sene bana cok seyi ogretti. Sonunda fikirlerim tamamen degismis olarak ulkeme dondum, bu kararimdan dolayi hic bir zaman pismanlik duymadim ve sonucta aliskanliklari, yasam sekli bana benzeyen, tarihi, dini, dili, zevkleri, bayragi benimle ortak olan kisilerin arasinda yasamanin ne derece mutluluk ve guven verici oldugunu yasayarak ogrenmis oldum. Ailevi nedenlerle, belirli zamanlarda hala Italya’ya seyahatlerim oluyor. Fakat inanirmisiniz, 1 haftayi zor geciriyorum, cok tatsiz geliyor. Hemen Istanbul’u o guzel, buyulu, kalabalik sehrimi ozluyorum. Havalanindan Istanbul’a gelip, aksam saatlerinde bogaz koprusunden gecerken her iki yakanin isiklarina, sehrin canliligina, renkliligine bakip, Allahim iyiki ben bu sehirde, bu ulkede yasiyorum diyorum. Ayni zamanda Italyan vatandasiyim. Dolayisi ile gidip orada yasayabilirim. Fakat ulkemde yasamak inanin ki herseye deger. Ulkemi COK seviyorum. >
2) Yurdisinda turklerin farkli tanindigi- hatta pek taninmadigi- konusuna gelince: Goruyorum ki, gecen 30 senede cok fazla sey degismemis. Ben de yillar once turk oldugumu soyledigim zaman : peki peceni niye takmiyorsun, niye boyle giyiniyorsun , bizi kandiriyorsun, sen herhalde sicilyalisin v.s gibi bir suru sacma sapan sorulara muhatap oluyordum. Dilim dondugunce bu tip durumlarda dogruyu anlatmak, ulkemi tanitmak icin cok mucadele verdim. Ama o zaman turkleri tanimamalari normaldi cunku Italya’da cok fazla turk yoktu. Fakat bu gun hala ayni sorulara muhatap oluyorsaniz, bu onlarin cehaletini degil, bu sekilde dusunmeyi tercih ettiklerini gosteriyor bence. Fakat sunu belirtmek istiyorum ki, yillar once Italya’da benim turk oldugumu ogrenince (fazla bizi tanimasalar da) bana sempati ve biraz da merak ile yaklasiyorlardi. Herhangi bir onyargilari yoktu. Fakat gecen seneki Italya seyahatimde sunu farkettim ki bu sempati kaybolmus. Bu belki de gunun degisen kosullarindan > olabilir.Insanlar daha uzak. Bana herkes daha asik suratli gibi geldi. Sizler gibi iyi ornekleri gordukce ve bu ornekler cogaldikca zaman icinde eminim ki bizimle ilgili onyargilari degisecektir.
3) Sevgili Didemnur’a da sunu soylemek istiyorum: Ben Italya’da giderken babamla bazi problemlerim olmustu. O benim bir yabanci ile evlenmemi ve Italya’da yasamami tasvip etmemisti. Italya’da yasarken bir telefon ile onun olum haberini aldim ve bir saat boyunca telefonda agladim.Zaten ondan sonra Turkiye’ye donmeye karar verdim. Olmeden once son defa onu goremedim. Hala icim aciyor ve vicdan azabi cekiyorum. Bunlari sana yazmak istemezdim fakat her ne olursa olsun lutfen aileni ihmal etme. Hayatta bir takim seyleri sonradan telafi etmek mumkun olmayabilir. Hicbir sekilde ailenden kopma. Sonra acisi bir omur boyu suruyor. > Çocugunla ilgili olarak: Benim kizim yari turk yari italyan. 5 yasina kadar Italya’da yasadi. Bu sure zarfinda ben onunla devamli turkce konustum, surekli Turkiye’den akrabalarindan bahsettim. fakat o hep bana italyanca cevap verdi. Nedenini sorunca bana : Ama anne butun arkadaslarim boyle konusuyor diyordu. Ben yine de onunla turkce konusmakta inat ettim. Herhalde bir sekilde beyninde yer etmis ki, Turkiye’ye donunce 2 ay icinde - inanilmaz bir sey- turkceyi konusmaya basladi. O derece ileri gitti ki; Istanbul’daki Italyan ilkokulunda gayet güzel turkce konusuyordu fakat bu defa italyanca problemi cektik ! > Lutfen onunla turkce konusmaktan vazgecme, ve lutfen ona Turkiye’yi de ogret ! O yari turk ve bunun bilincinde olarak yetismeli. Onlar ilerde Avrupada turk lobisini cok daha bilincli ve cok daha guclu olarak olusturabilirler. Unutmamalisin ki bir cocugun yetismesinde en onemli kisi annedir.
Sizin yasadiginiz seyleri cok onceden yasamis biri olarak bunlari soylemek istedim, bana kizmayacaginizi umidediyorum. > Guzel Istanbul’umdan hepinize sevgilerimi gonderiyorum. Umran B. - (Bu mesaj Italyadakiturkler grubumuzdan derlenmistir.)
July 15th, 2007 at 4:15 pm selam tebrik ederim bu site için türklerin kalbi italyada da atacak.. Cagla - ugly81angel@hotmail.com
July 15th, 2007 at 4:34 pm slm ben bu yılbaşını italyada geçirmek istiyorum. gelmem için herhangi bir problemim yok ama bir rehbere ihtiyacım var. bana oradaki şartlar konusuna yardım edebilecek kız veya erkek olması farketmez dürüst ve iyi niyetli olması yeter.zaten bir zarar geliceğini düşünmüyorum türk arkadaşlarıma sonuna kadar güveniyorum.bana yardımcı olacak mail lerinizi bekliorum.bana yardımcı olan kişi türkiyeye geldiğinde aynı misafirperverliği göreceğinden şüphe duymasın ugly81angel@hotmail.com
August 21st, 2007 at 3:56 pm iyi günler, biz türkiyede yaşıyoruz,arkadaşımla italyada dil eğitimi almak ve sonrada çalışma izni almak istiyoruz. Bunu yapabilmemiz için ne yapmamız gerekiyor, bilgilendirirseniz sevinirim. oyagurol@gmail.com
September 12th, 2012 at 9:41 am italyanlar italya disinda kuzu , kendi ulkesinde ise aslan kesilirler , buda size dip not olsun , anlatildigi gibi sicak degiller , aksine cikarci,sinsi , ve bayagi bir irkcidirlar hakan75@yahoo.com
February 18th, 2015 at 10:48 pm merhaba öncelikle siteyi harika buldum . sorum şu arkadaşım erasmusla italyaya gidicek ve bende onun yanında gitmek istiyorum turist olarak onunla aynı evde kalma şansım var mı gidebilir miyim orda çalışma olanağım olur mu( garson vs. ) 2 aylık bi seyahat olucak bu süreçte pasaport vice vs gibi 2 ayda nekadar bi masraf olur tecrübelerinizi ve bilgilerinizi paylaşırsanız çok sevinirim şimdiden teşekkür ederim busrakilics@gmail.com
May 18th, 2016 at 9:11 am Merhaba Ben Uluslararası ilişkiler mezunuyum ve yüksek lisansımı da bitirip bir üniversitede akademik uzman olarak çalışmaya başladım. Avrupa birliği projeleri yazıyorum ve kendimi geliştirmek dil öğrenmek istiyorum hatta mümkünse İtalya Roma’da kendime uygun bir iş bulup orada yaşamak istiyorum. Bu nedenle Türkiye’de İtalyanca kursuna da başladım. Nereden başlayacağımı bilmiyorum. İş bulmak için ne yapmam gerekiyor? Yardımcı olursanız çok memnun olurum. liveyourlifeita@gmail.com